brúncu 1 , nm Definitzione genia de orrugu de cosa chi abbarrat apustis segada o abbruxada, una parte; sa punta de unu monte Sinònimos e contràrios arruncu, brechioni, nuncu / bica Frases sa Santa no torrat berbu e sighit a mirare su brunchedhu de s'última candhela morimori 2. su Bruncuspina est su monte prus artu de Sardinna Terminologia iscientìfica slg.
